Stehlings 8 Haus Förster

Stehlings 8, Haus Förster

Deutsch

Historie

An dieser Stelle erbaute ca. 1782 der Tuchfabrikant Matthias Strunck sein Wohn- und Geschäftshaus. Von allen Mitgliedern der „groben Gewandschaft“ machte er den größten Umsatz. Die Tuchfabrikanten der „groben Gewandschaft“, verarbeiteten seinerzeit die Wolle der Eifeler Schafe und stellten überwiegend Tuche für den lokalen Absatzmarkt innerhalb des Herzogtums Jülich her.

Die Fabrikanten der „feinen Gewandschaft“ wie z.B. Scheibler, Barkhausen oder Troisdorf kauften im Gegensatz zur „groben Gewandschaft“ hochwertige spanische Merinowolle und verarbeiteten diese zu kostbaren und modischen Tuchen, die an den Fürstenhöfen von England bis hin nach Russland reißenden Absatz fanden. Ihr Umsatz und Ertrag waren demzufolge wesentlich höher, was man an deren prunkvollen Häusern erkennen kann.

Vor dem Haus befand sich an der Rur eine Wollwäsche.

In der 1. Hälfte des 19. Jahrhunderts gehörte das Haus Johann Hubert Ubach bzw. seiner Witwe. In der Volkszählung von 1799 wurden Hubert Ubach, 39 Jahre, Fabrikant, seine Ehefrau Anna Sybille geborene Mathie, 40 Jahre, sowie seine 16-jährige Nichte Anna Cath. Sybertz aufgeführt. Auch J.H. Ubach gehörte in den beiden ersten Jahrzehnten des 19. Jahrhunderts zu den bedeutenderen Grobtuchfabrikanten.

Er lieh 1817 der örtlichen Walkmühlengenossenschaft 600 Thaler zu einem Zinssatz von 4% für einen Hauskauf und erhielt als Sicherheit eine Hypothek auf das gekaufte Haus und die beiden Gewandschafts‐Mühlen. Er gehörte 1808 und 1817 dem Monschauer Stadtrat an. Offenbar war das Ehepaar kinderlos. Die Witwe erscheint noch 1830 in einem Adressbuch als Tuchfabrikantin in Monschau.

Am 25.02.1826 brach auf dem Stehling ein Brand aus, der dieses und 2 weitere Nachbarhäuser zerstörte. Die Rheinisch‐Bergischen Feuerversicherungs-Anstalt zahlte für den Wiederaufbau 1828/29 die Summe von 2.431 Talern. Das ebenfalls zerstörte Nachbarhaus Stehling 10 wurde erst 1925/26 neu errichtet.

Nach dem Tod  der Witwe Anna Sybille Ubach erwarb laut Katastereintrag 1851 das Bankhaus Julius Oeder in Aachen das Haus, welches es im Jahr 1861 an den Versicherungsagenten Theodor Küpper weiterverkaufte, der hier mit seiner Familie wohnte.

Seit den 1850er Jahren beherbergte das Gebäude diverse öffentliche Einrichtungen. Ab 1857 war hier für einige Zeit das Monschauer Friedensgericht untergebracht.

Zwischen 1908 bis 1919 war hier die Zentrale der „Spar‐ und Darlehnskasse des Kreises Montjoie“ (später: Kreissparkasse) sowie die Stadtkasse Monschau und die Gemeindekassen von Höfen, Rohren und Kalterherberg. 1919 zog die „Sparkasse des Kreises Montjoie“ in das Gebäude des heutigen Café Kaulard am Marktplatz.

Nach dem II. Weltkrieg erwarb der Sparkassendirektor Ewald Förster das Haus, weshalb das Gebäude im Volksmund auch „Haus Förster“ genannt wird.

Im Jahr 2008 kaufte die Familie Walentovski (jetzt Betreiber Café Hüftgold) das Haus und baute es in ein Hotel um.

2018 übernahm der jetzige Besitzer, Johannes Zeller, das Haus und vermietet dort gegenwärtig Zimmer und Ferienwohnungen (www.haus-stehlings.de).

Die historischen Daten wurden von Herrn Dr. Toni Offermann zusammengestellt.

English

History

At this point, around 1782, the cloth manufacturer Matthias Strunck built his residential and commercial building. Of all the members of the “rough garment”, he made the largest turnover. The cloth manufacturers of the “rough garments” processed the wool of the Eifel sheep and mainly produced cloth for the local market within the Duchy of Jülich.

The manufacturers of the "fine garments" such as Scheibler, Barkhausen or Troisdorf bought, in contrast to the "coarse garments", high-quality Spanish merino wool and processed them into precious and fashionable cloths, which found great sales at the royal courts from England to Russia. As a result, their sales and earnings were much higher, which can be seen in their splendid houses.

 

In front of the house there was a woolen laundry on the river Rur.

In the first half of the 19th century the house belonged to Johann Hubert Ubach or his widow. In the census of 1799, Hubert Ubach, 39 years old, his wife Anna Sybille née Mathie, 40 years old, and his 16-year-old niece Anna Cath. Sybertz were listed. In the first two decades of the 19th century, J.H. Ubach was one of the more important coarse cloth manufacturers.

In 1817 he lent the local fulling mill cooperative 600 thalers at an interest rate of 4% to buy a house and received a mortgage on the house and the two trade mills as security. He belonged to the Monschau city council in 1808 and 1817. Apparently the couple were childless. The widow appears in an address book as a cloth manufacturer in Monschau in 1830.

On February 25th, 1826 a fire broke out on the Stehling, which destroyed this and 2 other neighboring houses. The Rheinisch-Bergische Feuerversicherungs-Anstalt paid 2,431 thalers for the reconstruction in 1828/29. The neighboring house Stehling 10, which was also destroyed, was only rebuilt in 1925/26.

After the death of the widow Anna Sybille Ubach, according to the cadastral entry in 1851, the Julius Oeder bank in Aachen acquired the house, which it sold on in 1861 to the insurance agent Theodor Küpper, who lived here with his family.

The building has housed various public facilities since the 1850s. From 1857 the Monschau peace court was housed here for some time.

Between 1908 and 1919 the headquarters of the “Savings and Loans Fund of the Montjoie District” (later: Kreissparkasse) as well as the Monschau city treasury and the municipal treasuries of Höfen, Rohren and Kalterherberg were located here. In 1919, the savings bank of the Montjoie district” moved into the building that is now Café Kaulard on the market square.

After the Second World War, the savings bank´s director Ewald Förster bought the house, which is why the building is popularly known as the "House Förster".

In 2008 the Walentovski family (now the owners of Café Hüftgold) bought the house and converted it into a hotel.

In 2018 the current owner, Johannes Zeller, took over the house and currently rents rooms and holiday apartments there (www.haus-stehlings.de).

The historcal data were compiled by Dr. Toni Offermann.

Francais

Histoire

À ce stade, vers 1782, le fabricant de tissus Matthias Strunck construit son immeuble résidentiel et commercial. De tous les membres du «vêtement rugueux», c'est lui qui a réalisé le plus gros chiffre d'affaires. Les fabricants de tissus des «vêtements grossiers» traitaient la laine des moutons de l'Eifel et produisaient principalement des tissus pour le marché local au sein du duché de Jülich.

Les fabricants de «vêtements fins» tels que Scheibler, Barkhausen ou Troisdorf ont acheté, contrairement aux «vêtements grossiers», de la laine mérinos espagnole de haute qualité et les ont transformés en tissus précieux et à la mode, qui ont trouvé de grandes ventes à la cour royale de l'Angleterre à la Russie. En conséquence, leurs ventes et leurs revenus étaient beaucoup plus élevés, ce qui peut être vu dans leurs splendides maisons.

Devant la maison, il y avait une blanchisserie en laine sur la Rur.

Dans la première moitié du XIXe siècle, la maison appartenait à Johann Hubert Ubach ou à sa veuve. Au recensement de 1799, Hubert Ubach, 39 ans, un fabricant, sa femme Anna Sybille née Mathie, 40 ans, et sa nièce de 16 ans Anna Cath. Listé Sybertz. J.H. Au cours des deux premières décennies du XIXe siècle, Ubach était l'un des plus importants fabricants de tissus grossiers.

En 1817, il prêta 600 thalers à la coopérative locale du foulon à un taux d'intérêt de 4% pour acheter une maison et reçut une hypothèque sur la maison et les deux moulins à titre de garantie. Il appartenait au conseil municipal de Monschau en 1808 et 1817. Apparemment, le couple était sans enfant. La veuve apparaît dans un carnet d'adresses en tant que fabricant de tissu à Monschau en 1830.

Le 25 février 1826, un incendie s'est déclaré sur le Stehling, qui a détruit celui-ci et 2 autres maisons voisines. La Rheinisch-Bergische Feuerversicherungs-Anstalt a payé 2 431 thalers pour la reconstruction en 1828/29. La maison voisine de Stehling 10, qui a également été détruite, n'a été reconstruite qu'en 1925/26.

Après la mort de la veuve Anna Sybille Ubach, selon l'inscription cadastrale de 1851, la banque Julius Oeder à Aix-la-Chapelle a acquis la maison, qu'elle a vendue en 1861 à l'agent d'assurance Theodor Küpper, qui vivait ici avec sa famille.

Le bâtiment a abrité divers équipements publics depuis les années 1850. À partir de 1857, le tribunal de paix de Monschau a été hébergé ici pendant un certain temps.

Entre 1908 et 1919 se trouvaient ici le siège de la «Caisse d'épargne et de crédit du district de Montjoie» (plus tard: Kreissparkasse) ainsi que le trésor de la ville de Monschau et les trésors municipaux de Höfen, Rohren et Kalterherberg. En 1919, la caisse d'épargne du quartier Montjoie s'installe dans l'actuel Café Kaulard sur la place du marché.

Après la Seconde Guerre mondiale, le directeur de la Sparkasse Ewald Förster a acheté la maison, c'est pourquoi le bâtiment est populairement connu sous le nom de "Haus Förster".

En 2008, la famille Walentovski (aujourd'hui propriétaire du Café Hüftgold) a acheté la maison et l'a transformée en hôtel.

En 2018, le propriétaire actuel, Johannes Zeller, a repris la maison et y loue actuellement des chambres et des appartements de vacances (www.haus-stehlings.de).

Les données historiques ont été compilées par le Dr Toni Offermann.

Nederlands

Geschiedenis

Op dat moment, rond 1782, bouwde de lakenfabrikant Matthias Strunck zijn woon- en handelsgebouw. Van alle leden van het “ruige kledingstuk” behaalde hij de grootste omzet. De lakenfabrikanten van de "grove kledingstukken" verwerkten de wol van de Eifelschapen en produceerden voornamelijk laken voor de lokale markt in het hertogdom Jülich.

De fabrikanten van de "fijne kledingstukken" zoals Scheibler, Barkhausen of Troisdorf kochten in tegenstelling tot de "grove kledingstukken" Spaanse merinowol van hoge kwaliteit en verwerkten deze tot kostbare en modieuze kledingstukken, die aan de koninklijke hoven van Engeland naar Rusland. Als gevolg hiervan waren hun verkopen en inkomsten veel hoger, wat te zien is aan hun prachtige huizen.

Voor het huis stond een wollen wasgoed op de Roer.

In de eerste helft van de 19e eeuw behoorde het huis toe aan Johann Hubert Ubach of zijn weduwe. In de volkstelling van 1799, Hubert Ubach, 39 jaar oud, een fabrikant, zijn vrouw Anna Sybille née Mathie, 40 jaar oud, en zijn 16-jarige nichtje Anna Cath. Sybertz vermeld. J.H. In de eerste twee decennia van de 19e eeuw was Ubach een van de belangrijkste grove lakenfabrikanten.

In 1817 leende hij aan de plaatselijke volmolencoöperatie 600 daalders tegen een rente van 4% om een ​​huis te kopen en kreeg hij een hypotheek op het huis en de twee handelsmolens als onderpand. Hij behoorde in 1808 en 1817 tot de gemeenteraad van Monschau. Blijkbaar was het paar kinderloos. De weduwe verschijnt in 1830 in een adresboek als lakenfabrikant in Monschau.

Op 25 februari 1826 brak er brand uit op de Stehling, die deze en 2 andere naburige huizen verwoestte. De Rheinisch-Bergische Feuerversicherungs-Anstalt betaalde 2.431 daalders voor de wederopbouw in 1828-1829. Het naburige huis aan Stehling 10, dat ook werd verwoest, werd pas in 1925/26 herbouwd.

Na het overlijden van de weduwe Anna Sybille Ubach, volgens de kadastrale aantekening in 1851, verwierf de Julius Oederbank in Aken het huis, dat het in 1861 doorverkocht aan de verzekeringsagent Theodor Küpper, die hier met zijn gezin woonde.

Het gebouw huisvest sinds de jaren 1850 verschillende openbare voorzieningen. Vanaf 1857 was hier enige tijd het vredeshof van Monschau gehuisvest.

Tussen 1908 en 1919 bevonden zich hier de zetel van het “Spaar- en kredietfonds van het district Montjoie” (later Kreissparkasse), de stadskas van Monschau en de gemeentelijke schatkamers van Höfen, Rohren en Kalterherberg. In 1919 nam de spaarbank van de wijk Montjoie zijn intrek in het gebouw dat nu Café Kaulard op het marktplein is.

Na de Tweede Wereldoorlog kocht de spaarbank-directeur Ewald Förster het huis, vandaar dat het gebouw in de volksmond bekend staat als "Haus Förster".

In 2008 kocht de familie Walentovski (nu de eigenaren van Café Hüftgold) het huis en verbouwde het tot hotel.

In 2018 nam de huidige eigenaar, Johannes Zeller, het huis over en verhuurt daar momenteel kamers en vakantieappartementen (www.haus-stehlings.de).

De historische gegevens werden verzameld door Dr. Toni Offermann